ជារើយៗ គេសង្គេតឃើញថា សម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន តែងតែចេញបទបញ្ជា ឲ្យអនុវត្តអ្វីមួយ នៅក្នុងកម្មវិធីផ្សេងៗ បន្ទាប់ពីលោកបានជ្រាប អំពីរឿងដែលមិនប្រក្រតី បែកធ្លាយពីមាត់ចាប់មាត់ព្រាប ទើបអស់លោកដែលជាមន្ត្រីពាន់ព័ន្ធ ចាប់ផ្ដើមស្ទុះស្ទារអនុវត្តមួយដង្ហើមចង្រិត រួចក៏បំភ្លេចចោលទៅវិញ ធ្វើឲ្យមន្ត្រីថ្នាក់ក្រោមសប្បាយរីករាយ ក្នុងការប្រមូលផលប្រយោជន៍ ដោយធ្វើតែរបាយការណ៍ថាល្អៗ ឲ្យទៅថ្នាក់លើ។
ហេតុការណ៍នេះ បានធ្វើឲ្យមហាជនទូទៅ លោកដាក់ចម្ងល់ចង់សួរមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធថា តើអស់លោកដែលជាមន្ត្រីទាំងអស់ ចាប់តាំងពីផ្កាយ រហូតដល់ថ្នាក់ក្រោម ដែលស៊ីប្រាក់ខែរដ្ឋ មួយថ្ងៃៗរវល់ធ្វើអ្វីខ្លះ បានជាមិនដឹងពីតួនាទីភារៈកិច្ចរបស់ខ្លួន ក្នុងតំណែងដែលសម្ដេច បានប្រគល់ឲ្យ? ឬមួយក៏ដឹងតែពីការប្រើប្រាស់ឋានៈតួនាទីរបស់ខ្លួន ធ្វើបាបប្រជាជន អួតក្អេងក្អាង កាងអ្នកនេះ កាងអ្នកនោះ?
ជាក់ស្ដែងរឿងមិនប្រក្រតីនៅក្នុងពន្ធនាគារ (គុក) ត្រូវបានសម្ដេចចេញបញ្ជាសារជាថ្មីម្ដងទៀត កាលពីថ្ងៃទី៤ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៩ កន្លងទៅនេះ បន្ទាប់ពីសម្ដេច ធ្លាប់បានចេញបញ្ជាម្ដងរួចមកហើយ ទាក់ទងទៅនឹង អ្នកទោសប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ នៅក្នុងពន្ធនាគានោះ។
ប្រសិនបើអស់លោកមិនបានដឹងថា មានអ្វីរឿងកើតមានឡើង នៅក្នុងពន្ធនាគានោះទេ លោកអ្នកអាចស្វែងយល់ តាមរយៈព័ត៌មានខាងក្រោមនេះ ដែលបានផ្ដល់ឲ្យដោយអ្នកដឹងរឿង នៅក្នុងពន្ធនាគារ។
នៅក្នុងពន្ធនាគារសព្វថ្ងៃនេះ ត្រូវបានគេដឹងថា ជាកន្លែងរកស៊ីយ៉ាងខ្លាំងក្លារបស់មន្ត្រីបំរើការនៅក្នុងពន្ធនាគារ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ចាប់តាំងពីថ្នាក់ធំ រហូតថ្នាក់តូច។
នៅក្នុងពន្ធនាគារ អ្នកទោស ដែលចូលទៅដំបូង ត្រូវបង់ថ្លៃឲ្យមន្ត្រីប្រចាំការ នៅតាមអគារ នៅតាមបន្ទប់ ដើម្បីឲ្យជួយសម្រួល ក្នុងការចេញចូល នៅក្នុងម៉ោងដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យចេញពីបន្ទប់ មកធ្វើចលនា និងត្រូវពន្លឺថ្ងៃ។ អ្នកទោស ក៏ត្រូវផ្ដល់លុយកាក់មួយចំនួន ឲ្យទៅមេបន្ទប់ដែលខ្លួនជាប់ឃុំជាមួយ និងថ្លៃទឹកដែលខ្លួនត្រូវប្រើប្រាស់ ដោយលុយទាំងនេះ ត្រូវបង់បន្តឲ្យទៅមន្ត្រីពន្ធនាគារ ដែលផ្ដល់ទឹកមកឲ្យប្រើប្រាស់ នៅតាមបន្ទប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ។
នៅក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំង តែងមានបងធំបងតូច កាងនៅក្នុងនោះ ដែលអ្នកចំណូលថ្មី ត្រូវគោរព ដោយការផ្ដល់ជាផលប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ដូចជាសម្ភារៈប្រើប្រាស់ ចំណីអាហារដែលខ្លួនមាន និងលុយកាក់មួយចំនួនផងដែរ។ អ្នកចូលថ្មី ប្រហែលជាគ្មានកន្លែងសមរម្យសម្រាប់គេងនោះទេ ប្រសិនបើក្នុងបន្ទប់នោះ មានអ្នកទោសច្រើន លើសចំនួនកំណត់។
គេថា នៅពន្ធនាគារ គឺជាឋានសួគ៌ សម្រាប់អ្នកមានលុយ វាគឺជាពិត ព្រោះគេអាចប្រើប្រាស់លុយ ឲ្យអ្នកទោសផ្សេងៗទៀត បំរើពួកគេដូចជាបោកគក់ ចម្អិនអាហារ ការប្រើប្រាស់ទឹក បង្គន់ បក់ផ្លិត និងទំហំកន្លែងសម្រាប់គេង ជាដើម។
នៅក្នុងពន្ធនាគារ មានផ្សារលក់ទំនិញសព្វបែបយ៉ាង ចាប់តាំងពីរបស់ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ រហូតដល់ចំណីអាហារ បន្លែ ត្រី សាច់ កាហ្វេ គុយទាវ ជាដើម ដែលលក់ដោយក្រុមគ្រួសារ របស់មន្ត្រីពន្ធនាគារ ដែលបម្រើការនៅទីនោះ ឬអ្នកដែលហ៊ានបង់ថ្លៃឲ្យទៅពន្ធនាគារ ដើម្បីចូលមកលក់ដូររកស៊ីនៅខាងក្នុងពន្ធនាគារ។ បន្លែ ត្រី សាច់ ទាំងអស់នោះ ត្រូវបានអ្នកទោសយកមកចម្អិន នៅក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំង ដោយពួកគេអាចជួលចង្គ្រានហ្គាស ពីមន្ត្រីពន្ធនាគារទាំងអស់នោះផងដែរ។
នៅថ្ងៃអាទិត្យ ឬថ្ងៃបុណ្យឈប់សម្រាក់ អ្នកទោសមិនត្រូវបានអនុញ្ញាត ឲ្យចេញពីបន្ទប់ទេ ដូចនេះផ្សារលក់ដូរ ត្រូវបានគេផ្ដល់ជូន ដល់មាត់បង្អួចបន្ទប់ឃុំឃាំងតែម្ដង។ ឆ្មាំគុក នៅមានមុខរបរមួយទៀត គឺលក់បារី ដែកកេះ និងជួលទូរស័ព្ទដៃ ដើម្បីប្រើប្រាស់ក្នុងការនិយាយទាក់ទង អ្នកនៅខាងក្រៅ។
អ្នកទោសខ្លះ បានលាក់លួចយកទូរស័ព្ទ ឬស៊ីមកាត ចូលបន្ទប់របស់ខ្លួន តាមរយៈការបង្កប់ដាក់តាមសម្ភារៈ ឬសម្លៀកបំពាក់ ដែលគ្រួសារពួកគេបញ្ចូនមកឲ្យ ដោយមានការជួយសម្រួលពីមន្ត្រីនៅទីនោះ ជាថ្នូរនឹងប្រាក់កាក់មួយចំនួន ឬអ្នកទោសខ្លះទៀត អាចទិញពីមន្ត្រីពន្ធនាគារ ឬអ្នកទោសផ្សេងទៀតនៅក្នុងនោះ ដែលគេចង់លក់យកលុយចាយ។
អ្នកទោសដែលជាប់ឃុំយូរឆ្នាំ នៅតាមបន្ទប់ខ្លះ បានធ្វើការកែច្នៃតខ្សែអគ្គិសនី ពីខ្សែអគ្គិសនី ដែលដាក់បំភ្លឺនៅក្នុងបន្ទប់ ដែលបើកបំភ្លឺ ចាប់ពីក្បាលប្រលប់ រហូតដល់ម៉ោង១០យប់ ដើម្បីសាកថ្មទូរស័ព្ទ, ម៉ាស៊ីនលេងហ្គេម ឬឧបករណ៍ផ្សេងៗទៀត បានយ៉ាងងាយស្រួល ដោយគ្មានការរំខានពីឆ្មាំគុកនោះទេ ប្រសិនបើគេចេះទាក់ទង និងផ្ដល់ប្រាក់ជាប្រចាំដល់ពួកគេ ក្នុងការមិនធ្វើការឆែកឆេរ ឬរាយការណ៍ថា ឆែកឆេរួចហើយ ទៅថ្នាក់លើរបស់ខ្លួននោះ។
អ្នកទោស ដែលមានបំណងចង់ឲ្យក្រុមគ្រួសារ របស់ពួកគេមកជួប ប្រសិនបើគេមិនអាចសុំ ឬជួលនិយាយ តាមទូរស័ព្ទទាក់ទងដោយខ្លួនឯង ពីអ្នកជាប់ឃុំជាមួយគ្នានោះទេ គឺពួកគេអាចពឹងពាក់ ឲ្យមន្ត្រីពន្ធនាគារ ជួយទាក់ទងនិយាយឲ្យ ដោយសន្យាជាថ្នូរនឹងការផ្ដល់ប្រាក់ នៅពេលដែលគេទទួលបាន ពីគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅពេលមកជួប។
ក្រុមគ្រួសារអ្នកទោស ដែលមានបំណងចង់ជួបអ្នកទោស ត្រូវចំណាយលុយអស់មួយចំនួនធំ ដើម្បីបានជួបអ្នកទោស ដោយមានជម្រើស២យ៉ាង គឺស្ថិតនៅក្រៅរបងនិយាយជាមួយអ្នកទោស ឬជួបមានកន្លែងអង្គុយត្រឹមត្រូវ ទៅតាមតម្លៃដែលក្រុមគ្រួសារ អាចបង់ទៅឲ្យមន្ត្រីនៅទីនោះ។
លោកអ្នកដឹងទេថា ប្រាក់ដែលគ្រួសារផ្ដល់ឲ្យ ដល់អ្នកទោសប្រើប្រាស់ នៅពេលមកជួបម្ដងៗ ត្រូវបងនៅតាមផ្លូវទៅឲ្យមន្ត្រីដែលអង្គុយយាម នៅតាមមាត់ច្រកចេញចូល ពេលត្រលប់ចូលទៅវិញ គ្រប់រូបទាំងអស់ ដោយមិនអាចរំលងម្នាក់ណាឡើយ ចាប់ពីកន្លែងត្រួតពិនិត្យដំបូង រហូតដល់ឆ្មាំគុក ជាអ្នកបើកទ្វាបន្ទប់ឲ្យ។ ស្ថានភាពនេះ ប្រៀបបានទៅនឹង ការដើរឆ្លងកាត់ផ្លូវមួយ ដែលយើងត្រូវបោះដុំបាយ ឲ្យទៅពពួកប្រេត ដែលកំពុងស្រែកឃ្លានស៊ីអាហារ បើពុំនោះទេ អ្នកនឹងត្រូវរងគ្រោះ ដោយសារតែពួកប្រេតទាំងនោះ ដោយប្រការណាមួយជាមិនខាន។
ដូច្នោះប្រសិនបើអស់លោក ជាមន្ត្រីពាក់ពន្ធបានជ្រាបហើយ សូមអស់លោកមេត្តាអាណិតសម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន ផង ខណៈដែលលោកបានផ្ដល់ភារៈកិច្ច ជូនអស់លោក ជាមុខតំណែងក្នុងការធ្វើកិច្ចការ ដើម្បីប្រទេសរួចទៅហើយ ម្ដេចឡើយនៅត្រូវរងចាំទទួលបទបញ្ជា របស់សម្ដេចទៀត? អភិក្រម “វះកាត់” បានអនុវត្តយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាពរួចមកហើយ ចំពោះមន្ត្រីមួយចំនួន ហើយសម្ដេចក៏បានព្រមានរួចហើយថា តែ ១៥នាទីទេ ទោះពាក់ផ្កាយ ឬលោកខែ ក៏ដោយ គឺអាចដកដំណែងចេញ៕
